TAKHS KALAMATA

Ο Όμηρος παρουσιάζει την Ελένη ως πλάσμα ανθρώπινο με θεϊκή καταγωγή, αποφεύγει την κατάκριση και την καταδίκη, αλλά την παρουσιάζει συχνά να αυτοκαταδικάζεται μεταχειριζόμενη το επίθετο «κυνώπις» για τον εαυτό της. Οι λυρικοί ποιητές (Ίβυκος, Αλκαίος) τη θεωρούν υπαίτια του πολέμου και την συνδέουν με την απιστία. Η Σαπφώ αναφέρεται στην Ελένη όχι για να την κατακρίνει σαν αιτία πολέμου, αλλά για να δικαιωθεί ο Έρως, ο οποίος είναι δυνατόν να προκαλέσει φοβερότατα δεινά. Ο Αισχύλος παρετυμολογώντας το όνομα της την αποκαλεί «Ελέναυς», «Ελέπτολις» και «Έλανδρος». Στον Ευριπίδη, παρουσιάζεται περισσότερο ως θύμα, παρά ως πρόξενος κακών. Κόρη του Δία και της βασίλισσας Λήδας, την οποία ο θεός επεσκέφθη μεταμορφωμένος σε κύκνο, η Ελένη υπήρξε το αίτιο του Τρωικού Πολέμου και ενέπνευσε αναρίθμητους λογοτέχνες από την αρχαιότητα ως τις ημέρες μας.